Sera Gazı Protokolü (Greenhouse Gas Protocol) sera gazlarını üç kapsama ayırmaktadır. Kapsam 1 emisyonlar sahip olunan ya da kontrol edilen kaynakların doğrudan emisyonlarını göstermektedir. Diğer deyişle doğrudan üreticinin sorumluluğu olarak görülen emisyonlardır. Örnekleri şu şekilde sıralayabiliriz:

• Sabit yakma (kazan, fırın, türbin, ısıtıcı, incinerator, motor vb),
• Mobil yakma (otomobil, kamyon, gemi, uçak gibi),
• Proses emisyonu (Çimento üretiminde kalsinasyon kaynaklı CO2, petrokimya endüstrisinde katalitik kraking prosesinden kaynaklı CO2, alüminyum ergitmede PFC emisyonları gibi),
• Kaçak emisyonlar (ekipman bağlantılarından, atıksu arıtma tesisinden, soğutma kulelerinden, gaz işleyen tesislerden kaynaklananlar gibi).

Kapsam 2 emisyonlar satın alınan elektriğin, tüketilen buharın, ısının ve soğutmanın tüketiminden kaynaklanan dolaylı emisyonlarla ilgilidir. Çoğu zaman, elde edilen elektrik kapsam 2 emisyonlarının tek kaynağıdır. İletim ve dağıtım sırasında enerji kullanılıyorsa, kapsam 3 emisyonlarına girmektedir.

Kapsam 3 emisyonları, bir değer zinciri tarafından üretilen ve kapsam 2'ye dahil edilmeyen diğer tüm dolaylı emisyonları içermektedir. Şirketin operasyonlarıyla ilgilidir. Örnekleri şu şekilde sıralayabiliriz:

• Satın alınan mal ve hizmetler (bu mal ve hizmetlerin satın alınmadan önce üretilmesiyle ilgili tüm emisyonlar dahil),
• İş seyahati (hava ve demiryolu seyahati, taksi kullanımı gibi) ve çalışanların işe gidiş gelişleri,
• Atıkların bertarafı (depolama alanları, atık su arıtma),
• Nakliye ve dağıtım.